เพียงพอเราแก่ พวกเราจะเป็นผู้ใหญ่ยังไง ให้บุตรหลานรัก

[luktan1479]

อยู่ไปนานๆให้ลูกหลานเคารพรัก ไม่ใช่ว่าอยู่นานด้วยเหตุว่าทานข้าว แม้กระนั้นเมื่ออายุมากขึ้นแล้ว

ต้องดำเนินชีวิตให้แฮปปี้เยอะขึ้นเรื่อยๆ ตามอายุของเรา แบบนี้ชีวิตจะสุขมากมาย

1. แก่ขึ้น แม้กระนั้นต้องรู้จักตั ดดวงใจ

บางสิ่งเมื่อสู ญเสี ยไปแล้ว ก็อย่าได้ยึดติด ปล่อยวาง คิดให้ได้ว่าแรกเริ่มมันก็มิได้เป็นของเราอยู่แล้ว

แล้วก็วันสุดท้ายในชีวิต คุณก็เอาอะไรไปไม่ได้แม่แต่อย่างเดียว จงตั ดหัวใจให้ได้ในสิ่งที่สู ญไปแล้ว แล้วจะแฮปปี้กับสิ่งที่ยังมีอยู่ได้

2. เมื่อแก่ขึ้น ให้รู้จักปลง

ควรจะปล่อยวางเรื่องราวบางอย่าง ที่ควรต้องปล่อย จิตใจของคนเราแบกรับได้อย่างจำกั ด อย่าเอาแต่ฝังใจ

ปล่อยวางตำแหน่ง ฐานะที่เคยดำรง วางอดีตกาล แล้วต้องทำความเข้าใจการใช้ชีวิตในปัจจุบัน ให้เป็นสุขในวัยแก่ซะ

3. ควรที่จะรู้จัก วางอารมณ์

สังคมในอดีต ก็มีความย ากของคนในอดีตเช่นกัน ส่วนสังคมในขณะนี้ ก็มีความย ากของคนในปัจจุบันนี้

ดังนั้น อย่าเอาความนึกคิดของเรามาเป็นที่ตั้ง ไม่พอใจอะไร ก็ว่าบุตรหลานเอาความนึกคิดตนเป็นที่ตั้ง


ถ้าเกิดทำแบบนั้นครั้งหนึ่ง คุณงามความดีจะหายไปกาลครั้งหนึ่งเลยล่ะ วาสนาของลูกหลานหายไปส่วนหนึ่งส่วนใด


นั่นเนื่องจากว่าพ่อแม่เป็นพระพรหมของลูก ถ้าคอยแช่ ง ด่ า ลูกหลานจะเจริญก้าวหน้าได้อย่างไร

4. แก่ขึ้น เปรียบราวกับไม้ใกล้ฝั่ง

ตั ณหาจำต้องน้อยลง ความโล ภ โกรธ หลง ต้องลด ความดีความขรึมจำเป็นที่จะต้องเยอะขึ้นนะ

ความเมตตา ขอความกรุณาปรานี มุทิตา อุเบกขา จำต้องมาก เตือนตนเองไว้เสมอว่า อยู่ให้ลูกหลานเคารพรัก

ไม่ใช่ว่า อยู่ให้ลูกหลานเขา หวา ดกลั วจนถึงลูกหลาน ไม่มีใครอย ากใกล้

5. ต้องรู้จักวางมือ ปล่อยวาง

คุณไม่มีวันปฏิบัติงานไปได้ตลอดหรอกนะ หรืออยู่ดูแลลูกหลานไปจนถึงวันสุดท้าย

ฉะนั้น จะต้องรู้จักวางมือ ลูกหลานมีบุญวาสนา เขาทางเดินของบุตรหลานเอง


ถ้าเกิดคิดแทนไปหมดทุกสิ่งทุกอย่างเลย คุณนั่นแหละที่จะอ่อนเพลียตลอดไป เนื่องจากว่าวันหนึ่งที่คุณจากไป


พวกเขาจะมีชีวิตอยู่ต่อได้ยังไงล่ะ การรู้จักวางมือคือการฝึก วางใจในลูกหลานของพวกเรา และเป็นการช่วยเหลือเขาไปในตัวด้วย
สูงอายุ
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13553/
Tags : ผู้ใหญ่