การ อกตัญญูคน ไม่เคยทำให้ผู้ใดกันได้ดี

[Shopd2]

ผู้ที่เข้ามาหาคุณนั้น มีหลายแบบ เราจงรู้จักแยกให้ออก

บ้างก็เรื่องจริง บ้างก็แค่ละคร ให้ดูน่าสงส าร

บางเวลาคุณยื่นมือเข้าไปช่วย แทนที่จะได้รับสิ่งที่ดีคืนมา เปลี่ยนเป็นความซ ว ย

แต่ว่าคุณเชื่อเหอะ หากเขาไม่รู้พระคุณ ทำอะไรก็ไม่ขึ้น ไม่รุ่งเรืองหรอก

ชีวิตราวกับจะดีแต่ก็ไม่ ดี ราวกับจะราบรื่นแม้กระนั้นก็ไม่ราบรื่น


ล้ ม ลุกคลุกคลานอยู่ที่เดิม ท้ายที่สุดก็พั ง หมดท่า

โดยที่คุณไม่ต้องทำอะไร ทำสิ่งใด ไม่ต้องทวงบุญคุณ

เหมาะสมที่สุดเป็น เลิกคบ ออกไปให้ไกลจากชีวิตเขา

คนเราจะอยู่คนเดียวตามลำพั ง ไม่ได้ จำต้องพึ่งพาอาศัยกัน

ทั้งในด้านกำลังกาย กำลังความนึกคิด รวมทั้งอื่นๆ

ถ้าเกิดได้รับอุปการะจากใครกันแน่ ก็เรียกผู้นั้นว่า ผู้มีบุญคุณหรือผู้มีบุญคุณณ

ผู้ใดช่วยเหลือให้เลี้ยงดูแก่เรา ก็ไม่พึงลืมบุญคุณของคนนั้น


ผู้ไม่ลืมอุปถัมภ์ที่คนอื่นมีแก่ตน ย่อมเป็นผู้เจริญด้วย ลาภตำแหน่งสรรเสริญ ความเป็นมิตร


แต่ใครกันแน่ไม่สำนึกบุญคุณของคนอื่นๆ หรือดูถูกเหยียดหยามพระคุณของผู้มีชุบเลี้ยงของตน

ผู้นั้นจะเป็นผู้ ต่ำ ต้ อ ย ทำความดีไม่ขึ้น เป็นคน อ า ภั พ

แม้จะพย าย ามขวนขวายอย่างไร ก็มักจะ ล้ ม เ ห ล ว หมดรูปเหมือนเดิม

การดูถูกดูแคลนบุญคุณของผู้มีพระคุณ เขาเรียกว่า การ เ น รคุณ

การ เ น ร คุณเป็นตัว ก า ล กิ ณี จะคอยดึงให้คนเ น ร ลุกในต ก ต่ำ

ไม่มีโอกาส ที่จะเป็นสุขได้ในชีวิตได้เลย

เพราะเหตุว่าปราศจากความรู้บุญคุณคน ไม่มีความเป็นผู้รอบรู้คุณคน

ต้องคิดให้ได้เถิด เมื่อคิดได้แล้ว เปลี่ยนแปลงนิสัยตัวเอง ได้ใช้ตามสมควรแล้ว

ชีวิตก็จะเบาๆดีขึ้นเรื่อยตามต้นสายปลายเหตุต่างๆที่ควรเป็น

กตัญญูรู้คุณคนแล้วทดแทน นี่แหละ เครื่องหมายของคนดี
เนรคุณ
ขอบคุณบทความจาก https://freelydays.com/13590/